استفاده از انرژی بادی برای تامین انرژی دیتا سنترها

پژوهش گر ها موفق شدند با بازیابی بادهای هدر رفته از یک دیتا سنتر در طول یک سال، 500 مگاوات ساعت برق تولید کنند.
با گسترش هوش مصنوعی، استفاده از دیتا سنتر، و تجهیزات مربوط به فناوری اطلاعات، چالش تامین انرژی دیتا سنترها بیش از پیش اهمیت پیدا می کند و مسئله تامین انرژی دیتاسنترها تا جایی اهمیت پیدا کرده است که امروزه خبرهایی از قراردادهای هسته ای غول های فناوری از جمله گوگل، مایکروسافت، و اوراکل برای تامین انرژی دیتا سنتر ها به گوش می رسد.
با این حال به تازگی پژوهش گرهای دانشگاه UDIMA مادرید اسپانیا و هم چنین دیتا سنتر میشیون کریکا در کلمبیا چالش تامین انرژی دیتا سنترها را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار داده اند. این پژوهش گرها به جای تمرکز بر تامین انرژی از راه های معمول و شناخته شده، به دنبال بررسی این موضوع هستند که چگونه می توان با استفاده از جریان هوای تولید شده توسط فن های خنک کننده تجهیزات برق تولید کننده و به این ترتیب باد هدر رفته را به منبعی از انرژی تجدید پذیر تبدیل کنند.
سیستمهای HVAC رایج در دیتاسنترها، هوای گرم را به بیرون منتقل میکنند و در نتیجه یک منبع باد همیشگی و بدون استفاده ایجاد میشود که میتوان آن را به برق تبدیل کرد. در یک مطالعه موردی از یک دیتاسنتر در کلمبیا، پژوهش گرها از توربینهای بادی عمودی Tesup V7 برای ایجاد این باد مصنوعی استفاده کردند. این توربینها چ در بخش بالایی چیلرها نصب شده بودند و به دلیل اندازه، و وزن کم، گزینه ای مطلوب برای افزایش تولید برق به شمار می رفتند.
استفاده از همین روش در دیگر صنعت ها
میزان برق تولید شده از جریان هوای مصنوعی که توسط شش توربین بادی ایجاد شد، در طول یک سال معادل 513.82 مگاوات ساعت بوده است که نه تنها از مصرف انرژی فن های تاسیسات هم بیشتر بوده که 131.2 مگاوات ساعت هم برق افزوده تولید کرده است.
نویسنده ها پیشنهاد کرده اند که این انرژی بازیابی شده می تواند برای دیگر نیازهای الکتریکی داخل دیتا سنتر یا دیگر شبکه های برق نیز استفاده شود.
این پژوهش که در نشریه Scientific Reports منتشر شده است، به مزیت های اقتصادی و زیست محیطی این مورد نیز پرداخته است. این گزارش مدت زمان دست یابی به جریان نقدینگی را سه سال اعلام کرده است و نرخ بازگشت داخلی قابل توجهی مغدل 50.69 درصد در نظر گرفته است. هم چنین از نگاه زیستمحیطی، این سیستم انتشار گاز کربن دی اکسید (CO2) را به میزان 300 تن متریک در سال کاهش می دهد.
پژوهشگرها باور دارند که این رویکرد نه تنها راه کاری پایدار برای تامین انرژی ارائه می دهد، که با چند هدف توسعه پایدار سازمان ملل نیز هم راستا است و به گسترش انرژی پاک و اقدام برای دگرگونی های آب و هوایی نیز کمک می کند. آن ها هم چنین باور دارند که می توان از پتانسیل این روش در دیگر صنعت ها نیز بهره گرفت که تاثیر قابل توجهی بر مصرف جهانی انرژی خواهد داشت.
نویسنده های این گزارش در پایان مدعی شده اند که «می توانیم با به کارگیری سیاست های پیشرو و تشویق به نوآوری، افزون بر بهینه سازی مصرف انرژی، در مصرف آن صرفه جویی کنیم و با کاهش تاثیرهای زیست محیطی ناشی از آن، به سوی جهانی پایدار تر برای نسل آتی گام بر داریم.»