آنچه در این مقاله میخوانید :
اگر به خاطر داشته باشید در مقاله قبلی، از این سری مقالههای ذخیرهسازها، به صورت جزئی در خصوص ذخیرهساز و انواع ذخیرهسازهای Tape, DAS, SAN, NAS توضیح دادیم.
سرور یا سرویسدهنده
سرور یا همان سرویس دهنده وظیفه اشتراک گذاری منابع، انجام عملیات سنگین محاسباتی، پردازشهای مختلف و مدیریت پایگاه داده را برعهده دارد.
درواقع سرورها نیز دارای فضای ذخیرهسازی مختص به خودشان هستند؛ برای مثال برای سرورهای Rack Mount با اندازه های فیزیکی مختلفی وجود دارند. مثلا یک سرور 2U دو برابر یک سرور 1U در رک فضا اشغال می کند و در واقع دو Unit از رک را به خود اختصاص می دهد. به همین نسبت یک سرور 4U چهار Unit از رک را به خود اختصاص می دهد و بنابراین فضای بیشتری نسبت به سرورهای دیگر به خود اختصاص می دهد.
آیا نمیتوان با خرید یک سرور 4U که یک سرور قوی نیز میباشد، فضای ذخیرهسازی زیادی نیز داشته باشیم؟
البته این مورد در تمامی سرورها قطعی نیست که با بزرگتر شدن سایز فیزیکی سرور میزان ذخیرهسازی داخلی آنها نیز افزایش داشته باشد.
برای مثال در سرورهای DL580 G9 با بزرگتر شدن سایز فیزیکی دستگاه و بیشتر شدن قدرت پردازشی سرور، فضای ذخیرهسازی آن 10 عدد هارد SFF است که طبق اطلاعات Bulletin بیشترین فضای ذخیرهسازی آن معادل 10x 3.84TB =38.4TB میباشد.
درصورتی که این فضای ذخیرهسازی در سرور DL580 G10 برابر با 48 عدد هارد SFF میباشد که طبق اطلاعات Bulletin بیشتری فضای ذخیرهسازی آن معادل معادل 48 10x 15.3TB = 734TB میباشد.
در نتیجه باید به این نکته توجه کرد، هرچند سرور DL580 G10 از توان پردازشی و قدرت بسیار بالایی برخوردار هستند اما فضای ذخیرهسازی یکسانی ندارند.
در مثالی دیگر در سرورهای 2U Apollo 4200 G10 plus تعداد هاردهای قابل پشتیبانی 48+6 عدد SFF معادل فضای 829.44TB 48+6×15.36= میباشد.
نکات انتخاب سرور یا ذخیرهساز به عنوان محل ذخیرهسازی
حال اگر بر طبق گفتههای بالاتر، اگر سرور ما دارای فضای ذخیرهسازی است چه نیازی به داشتن یک ذخیرهساز برای ذخیره کردن اطلاعات داریم؟
در پاسخ به این سوالات باید گفت :
بسیاری از سازمانهای کوچک با راندمان کاری پایین و محدود با خرید یک سرور و فضای ذخیرهسازی محدودی که سرور در اختیارشان قرار میدهد، نیازهای سازمانشان را بر طرف میکنند.
اما هنگاهی که دادههای موردنیاز برای ذخیرهسازی بالا میرود بایستی به این موضوع توجه کنید که حتی یک سرور کوچک 1U و یا 2U هم میتواند به یک دستگاه ذخیره سازی خارجی یا External متصل شود.
در این صورت ما نیازی به پرداخت هزینههای بسیار بالا برای تهیه یک سرور بسیار قوی که توان پردازشی بالاتر از نیاز ماست نداریم.
همچنین اگر بخواهیم از سرور به عنوان محل ذخیرهسازی نیز استفاده کنیم، توان پردازشی سرور را بسیار پایین میآوریم و این هم باعث پایین آمدن راندمان کاری سرور و عملیات سرویسدهی اصلی میشود.
نکته بعدی که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که گاهی حجم سازمان ما و میزان کلاینتها به گونهای است که به غیر از فضای ذخیرهسازی بالا، نیازمند ایجاد ارتباط و اشتراک منابع بین کلاینتها هستیم.
در این مواقع با ایجاد یک شبکه داخلی، با منابعی اعم از سرورها، استوریجها و سوئیچها، میتوانیم فضایی برای اشتراک منابع، مدیریت درخواستهای کاربران، دسترسی به دادهها و فضای ذخیرهسازی برای تمامی کاربران شبکه فراهم میکنیم.
مهمترین تفاوت استوریج و سرور
در نتیجه میتوان مهمترین تفاوت استوریج و سرور را اینطور بیان کرد:
سرور یک سرویس دهنده به کلاینتها در زمینههای مختلف است اما استوریج تنها وظیفه ذخیره سازی و نگهداری دادهها را برعهده دارد.
سرورها را میتوان مجهز به انواع قطعات ذخیره سازی کرد مثل انواع هارد یا SSD اما باید بدانید که فضای قراردادن هارد یا SSD روی سرورها محدود است به همین دلیل فضای آن برای سازمانها یا مراکزی که روزانه حجم زیادی اطلاعات ذخیره میکنند مناسب نیست، از طرفی اگر تمام درخواستهای نوشتن و خواندن اطلاعات از طرف کاربران به سمت سرور ارسال شود قسمتی از توان پردازنده سرور برای پاسخگویی به این درخواستها استفاده میشود و این باعث کندی سرور یا حتی خاموش شدن آن خواهد شد.
اما استوریجها در ذخیره سازی دادهها بسیار قدرتمندتر از سرورها هستند، چندین برابر سرور قابلیت ذخیره سازی اطلاعات دارند و اطلاعات را با سرعت بالاتری ارائه میدهند.
توجه داشته باشید باتوجه به امکانات و تکنولوژی ذخیرهسازها خرید استوریج مقرون به صرفهتر از استفاده از سرور برای ذخیره سازی اطلاعات است.
دایاسرور، تخصصی ترین مرکز فروش و پشتیبانی محصولات HPE و EMC